Τα λιπαντικά χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες:
Τα ορυκτέλαια που διαχωρίζονται σε παραφινικά, ναφθενικά και μεικτά (μείγμα παραφινικού και ναφθενικού) με τα παραφινικής βάσεως να εμφανίζουν τα καλύτερα χαρακτηριστικά.

Τα συνθετικά λιπαντικά είναι χημικά προϊόντα με βασικά χαρακτηριστικά τα ελάχιστα κατάλοιπα, τις λιγότερες φθορές, τη χρήση σε πολύ υψηλές και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και το χαμηλό σημείο εξάτμισης που σημαίνει μικρότερη κατανάλωση και μεγαλύτερη αντοχή στην οξείδωση με αποτέλεσμα να μεσολαβεί μεγαλύτερο διάστημα μεταξύ των αλλαγών. Διατηρούν σταθερή τη λιπαντική μεμβράνη και οι μεγάλες θερμοκρασίες δεν αλλοιώνουν το ιξώδες τους.

Τα ημισυνθετικά που είναι ορυκτέλαια παραφινικής βάσης επεξεργασμένα ώστε να έχουν χημική σύνθεση σχεδόν όμοια με αυτήν των συνθετικών.

Τα ανακυκλωμένα λιπαντικά που προέρχονται από χρησιμοποιημένα λάδια που καθαρίζονται και θερμαίνονται σε υψηλή θερμοκρασία για να ανακτήσουν τα χαρακτηριστικά τους και αναμειγνύονται με καινούργια λάδια και ειδικά πρόσθετα. Ο βαθμός απόδοσης του ανακυκλωμένου λιπαντικού φτάνει το 70% σε σχέση με το μη ανακυκλωμένο.

Πώς καταλαβαίνουμε ότι τα ελαστικά μας έχουν φθαρεί; Όταν περάσουν 5 χρόνια από την τοποθέτηση των ελαστικών, είτε έχουν περάσει τα χιλιόμετρα που δίνει ο κατασκευαστής, είτε όχι -40.000 με 60.000 χλμ., ανάλογα με τον κατασκευαστή-, η επιφάνεια του ελαστικού ξεραίνεται. Παρατηρούμε, δηλαδή, «σκασίματα» σε διάφορα σημεία του πέλματος και των «ώμων» (η πλαϊνή περιοχή του ελαστικού), ακόμα και αποκόλληση κομματιών από την επιφάνεια του ελαστικού. Επίσης, ακόμα και αν δεν έχει περάσει αυτό το χρονικό διάστημα, πρέπει να ελέγχουμε τακτικά τα ελαστικά μας, καθώς μπορεί να δημιουργηθούν παραμορφώσεις ή άλλες φθορές από λάθος ευθυγράμμιση των τροχών, από περισσότερο ή λιγότερο αέρα στα ελαστικά ή και από πολλούς άλλους παράγοντες.

Γενικά, η «ζωή» του ελαστικού εξαρτάται από τη χρήση που του κάνουμε. Δηλαδή, από τον τρόπο οδήγησης, από τον τύπο του οδοστρώματος που χρησιμοποιούμε συχνότερα, από το αν φορτώνουμε το αυτοκίνητο, ακόμα και από την ιπποδύναμη και τον τύπο του οχήματος. Το καλύτερο πάντα είναι να γίνεται αυτοψία στα ελαστικά από ειδικευμένο τεχνίτη για να είμαστε πάντα σίγουροι.

Πώς μπορούμε να παρατείνουμε τη διάρκεια «ζωής» των ελαστικών μας; Το σημαντικότερο είναι να βάζουμε πάντα τη σωστή πίεση στα ελαστικά και να ελέγχουμε τον αέρα σε όλα τα λάστιχα όταν είναι κρύα, μία φορά την εβδομάδα. Έχοντας τη σωστή πίεση στα ελαστικά μας, προλαβαίνουμε την ανομοιόμορφη φθορά τους και παρατείνουμε τη «ζωή» τους. Επίσης, αν βάλουμε άζωτο αντί για κοινό αέρα, μπορούμε να παρατείνουμε ακόμα και μέχρι 18% τη «ζωή» των ελαστικών μας. Άζωτο, μπορούμε να βάλουμε σε όλα τα ελαστικά, αρκεί να το κάνουμε με την πρώτη τοποθέτησή τους στο αυτοκίνητο.

Πώς γνωρίζουμε ποιον τύπο ελαστικού πρέπει να τοποθετήσουμε στο όχημά μας; Ακολουθούμε πάντα τις προδιαγραφές που ορίζει ο κατασκευαστής του αυτοκινήτου στο μεταλλικό καρτελάκι, που βρίσκεται πάντα σε εμφανές σημείο της πόρτας, στο ντουλαπάκι του συνοδηγού, ή στο ρεζερβουάρ, όπου αναγράφονται οι σωστές διαστάσεις και η κατάλληλη πίεση αέρα, που πρέπει να βάζουμε στα ελαστικά. Όταν παραβλέψουμε αυτές τις προδιαγραφές, αλλάζει και η συμπεριφορά του αυτοκινήτου, καθώς και ο χρόνος φθοράς του ελαστικού.

Ποιες τεχνολογίες ελαστικών υπάρχουν;     Όταν σκάσει ένα κοινό ελαστικό, πρέπει να ακινητοποιείται το όχημα, αλλιώς έχουμε σοβαρή φθορά στη ζάντα. Έτσι, υπάρχει το ελαστικό “run-flat”, που φοριέται σε συγκεκριμένους τύπους αυτοκινήτων μαζί με ειδικό αισθητήρα, σε συνδυασμό με τον οποίο υπάρχει ένδειξη στο καντράν του αυτοκινήτου για την πίεση του αέρα. Όταν ξεφουσκώσει εντελώς το εν λόγω ελαστικό λοιπόν, υπάρχει συγκεκριμένη ηχητική ειδοποίηση, ενώ το όχημα μπορεί να κινηθεί μόνο του μέχρι το κοντινότερο βουλκανιζατέρ. Τέλος, υπάρχει και το ενισχυμένο ελαστικό, το οποίο έχει μεγαλύτερη αντοχή, καθώς και αποκλειστικά ελαστικά με ειδικές προδιαγραφές για συγκεκριμένες μάρκες αυτοκινήτων.

Σε τακτά χρονικά διαστήματα, καλό είναι να πραγματοποιούνται κάποιοι τεχνικοί έλεγχοι, έτσι ώστε να διαγνωστεί πιθανή βλάβη. Οι συνηθέστεροι έλεγχοι είναι της στάθμης του λαδιού του κινητήρα και των διαφόρων υγρών (π.χ. ψυκτικό, φρένων, υδραυλικού τιμονιού).
#DriveSafe

Γνωρίζατε ότι οι κουτσουλιές που μένουν πάνω στις λαμαρίνες για καιρό, τα άλατα, η σκόνη και η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο αποτελούν τις βασικότερες απειλές για να ξεθωριάσει το χρώμα του αυτοκινήτου σας, να θαμπώσει και να αποκτήσει στίγματα;