Η πασίγνωστη όσο και διαχρονική παράσταση “Ιφιγένεια εν Αυλίδι” του Ευριπίδη, ανέβηκε στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Φεστιβάλ “Θριάσια 2017”. Συγκλονιστική, δίχως άλλο, η σκηνοθεσία και η παρουσίαση του Αιμίλιου Χειλάκη αλλά και όλων των συντελεστών της παράστασης.

Εκπληκτικά τα διδάγματα, με έντονο το πολιτικό περιεχόμενο. Μοιραίοι και οι συνειρμοί όπως και οι συγκρίσεις με το σήμερα.

Διαχρονικά οι κατέχοντες την εξουσία άγονταν και φέρονταν από τις φιλοδοξίες τους αλλά και από τις ‘αβασάνιστες’ βουλές και προτροπές του όχλου. Αρκούσε η εφεύρεση ενός ‘πατριωτικού’ άλλοθι για να επιβληθούν θυσίες…ακόμη και οι πιο αυστηρές.

Η κόρη του βασιλιά Αγαμέμνονα, που θα δεχτεί να θυσιαστεί για να φυσήξει ούριος άνεμος και να φύγουν από το λιμάνι της Αυλίδας τα καράβια των Ελλήνων, το λέει καθαρά:«Για τα λάφυρα της Τροίας με σκοτώνετε, όχι για την Ελλάδα».

Το χειρότερο των μηνυμάτων; Ο άνθρωπος συνήθιζε σε άνομες πράξεις και τις θεωρούσε φυσιολογικές και θεμιτές μπροστά στην επίτευξη μάταιων φιλοδοξιών.

Υπάρχει όμως και μία σοφή προτροπή για όλους μας: Μία ζωή έχουμε, τουλάχιστον ας τη ζήσουμε με αξιοπρέπεια!

Όσο για τους κατέχοντες εξουσία, πάντα θα βρίσκουν έναν λόγο να δικαιολογούν άνομες πράξεις τους και πάντα θα ζητούν θυσίες και ‘θύματα’…

Αλήθεια, εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε ο απερίσκεπτος όχλος;

*Κάθε ομοιότητα των μηνυμάτων της παράστασης με σημερινές καταστάσεις είναι εντελώς… συμπτωματική! Το είπε και ο…Ευριπίδης!